(11 Aralık 1810 – 2 Mayıs 1857) Fransız şair ve yazar.
Soylu bir ailenin oğluydu. İyi bir eğitim aldı. Geleneksel değerlerin saldırı altında olduğu bir dönemde yetiştiği için, duygusal yanı ağır basıyordu. Genç yaşta Charles Nodier, Alfred de Vigny ve Victor Hugo’nun etkisine girdi. La Confession d’un enfant du siecle (1836; Bir Zamane Çocuğunun İtirafları, 1941, 1963) adlı otobiyografik kitabı, tümüyle güvenilir değilse de gençlik yıllarını çarpıcı bir dille anlatır.
İlk yapıtı, Hugo’nun etkisini taşıyan şiirlerini içeren, Contesd’ Espagne et d’ ltalie (İspanya ve ltalya Öyküleri) 1830’da yayımlandı. Böylece Musset, yazar “Beau” Brummell’in taklitçileri arasına katılarak Paris’te dağınık ve hızlı bir yaşam sürmeye başladı. Şiirlerini Le Temps, La Revue de Paris ve La Revue des Deux Mondes dergilerinde yayımladı.
La Nuit venitienne (1830; Venedik Gecesi) adlı komedisinin uğradığı başarısızlıktan sonra, öbür oyunlarının salıneye konmasına izin vermedi. Les caprices de Marianne (1833; Marianne’ın Kalbi, 1942, 1963) gibi trajikomediler, romantik tiyatronun başyapıtlarından sayılan Lorenzaccio (1834, Lorenzaccio, 1944) gibi tarihsel trajediler ve il ne faut jurer de rien (1836; Büyük Söylememeli, 1932) gibi komediler yazmayı sürdürdü.
Tutkulu trajedilerden hafif fantezilere, tarihsel oyunlardan duygulu komedilere kadar çok çeşitli türlerde ürün verdi. Zengin bir düş gücü, incelikli ve lirik bir anlatım ve psikolojik derinlik, oyunlarının başlıca özellikleridir.
Musset, oyunlarının yanı sıra şiirleriyle de ünlüdür. Hafif yergili şiirlerden büyük bir teknik ustalık sergileyen şiirlere ve karmaşık duygularını tutkulu ve etkileyici bir üslupla dile getirdiği “La Nuit d’octobre” (1837; Ekim Gecesi) gibi lirik şiirlere kadar çok çeşitli türlerde ürünler vermiştir.
Romantik akıma her zaman bağlı kalmakla birlikte akımın aşırılıklarıyla alay edebilmiştir. Örneğin, Lettres de Dupuis et Cotonet (1836-37; Dupuis ve Cotonet’nin Mektupları) adlı kitabı, dönemin edebi modalarıyla alay eden parlak bir yergiyi içerir. En güzel lirik şiirlerinden bazılarını, romancı George Sand ile 1833’ten 1835’e değin aralıklarla süren beraberliklerinden esinlenerek yazmıştır.
*
*
HATIRLA
Hatırla, çekingen Tan Güneşe
Mutlu sarayını açtığı zaman;
Hatırla, geçerken dalgın gece
Düş kurup gümüş tülünün altından;
Göğsün küt küt atarken hazlar davet edince,
Gölge seni akşamın düşlerine çekince,
Ormanların dibinde
Bir ses mırıldanır, dinle:
Hatırla.
Hatırla, gün gelip beni kader
Sonsuza dek senden ayırınca,
Üzüntü, sürgün ve seneler
Bu çaresiz kalbi soldurunca;
Düşün son elvedayı, hazin aşkımı düşün!
Yokluk ve zaman hiçtir insan sevmeye görsün.
Kalbim çarpıp durdukça,
O hep diyecek sana:
Hatırla.
Hatırla, soğuk toprak altında
Kırık kalbim sonsuza dek uyurken;
Hatırla, yalnız çiçek mezarımda
Böyle usul usul açıyorken,
Seni bir daha görmeyeceğim, ama ölümsüz ruhum
Sadık kızkardeş gibi dönüp gelecek sana.
Gecenin içersinde
İnleyen sesi dinle:
Hatırla.
Çeviri : Ahmet Necdet
*
*
AİMEE D’ALTON’A
özleri gök mavisi, omuzları mermer beyazı,
Gülüşüne hayran olduğum, pagan günlerinin tanrıçası.
Gel, altın renkli asma dalından tacının altındaki
Parlayan alnına değdireyim dudaklarımı.
Tepeye giden şu yeşil patikayı görüyor musun?
Seni orada, ışıklı gök kubbenin altında kucaklayayım.
Ve ilahi çevrende tembel tembel dalgalansın,
Gümüş rengindeki parlaklığı ılık akşamın.
Alfred de Musset
Çeviri : Sunar Yazıcıoğlu